مطالعه آزمایشگاهی عوامل مؤثر برحرکت دودی شکل میزنای در مجرای بیولوژیک

جریان پریستالتیک یا دودی شکل یکی از مهم ترین مکانیسم های انتقال سیال است. این جریان علاوه بر کاربردهای متنوع در مهندسی،  مکانیسم بسیار مهم انتقال سیال در بسیاری از اندام های بیولوژیک به خصوص در دستگاه گوارش و دفع ادرار محسوب می شود. در این مقاله، انتقال بولاس ادرار در میزنای با استفاده از دستگاه شبیه ساز حرکات دودی شکل بررسی شده است. از ویژگی های این دستگاه می توان به قابلیت بررسی پارامترهای مختلف مؤثر بر جریان دودی شکل ادرار، مانند اثر اختلاف فشار ورودی و خروجی میزنای بر دبی تخلیه و میزان جریان بازگشتی از میزنای به کلیه، تأثیر سرعت متوسط انتقال بولاس بر دبی تخلیه و  میزان جریان بازگشتی، اثر وجود فیلم سیال در میزنای بر دبی تخلیه و همچنین تأثیر تغییر طول بولاس بر میزان جریان بازگشتی اشاره کرد. نهایتاً مشاهده شد که افزایش اختلاف فشار ورودی و خروجی موجب کاهش نسبت رفلاکس به حجم اولیه بولاس و افزایش دبی تخلیه شده وکاهش سرعت انتقال ادرار باعث کاهش میزان رفلاکس و دبی خروجی می شود. افزایش ضخامت فیلم سیال در مجرا نیز باعث کاهش دبی تخلیه خروجی می شود و با افزایش طول بولاس ادرار، بر میزان جریان بازگشتی افزوده می شود.